carpe-mortem: F?s?lt?yla “neden sevdiklerimizi zarars?z hale getirmeye çal???r?z kendimize?” diyor gecenin saat ikisiydi ve bana, “Pantolon giymi? bir bulut olsayd?n ya” diyor. “Masmavi.” Bulutlar mavi olmazd? ki. Beyazd?r bulutlar. Bazen gri. Bazen siyah. Ama mavi de?il. “Hay?r. Sen mavi bir bulut ol” diyor “Ne kaybederdin?” Ya da erkek olmasayd?n Ya da ne bileyim i?te. Bir lunapark olsayd?n. “Yine sever miydin beni?” diyorum. “Sahipsiz bir mezar olsayd?m… Simsiyah duvar olsayd?m.” Deme öyle. Mezar falan deme öyle. Bulut ol en iyisi. “Kocaman bir k?z çocu?usun. Büyümemi?sin.” Belki bulutlar?m? çalm??lard?r? Olamaz m? ya? “Olabilir. Ben de senin çal?nan bulutun muyum?” Diyorum. “Mavi.” Evet belki. Senin de oyuncaklar?n? k?rmam??lar m?yd?? Kom?u çocuklar? veya abin…