Patiklinin Kaleminden

Sev beni, sar beni Bir tek kötü sözün sarsar beni Bilinmez denizlerin Kuytu koylar?nda bul beni Bil beni, al beni Bu saçmasapanl?ktan kurtar beni Uykusuz gecelerin Gizli örtüsünden ç?kar beni Ben bunlar? kimseye anlatmad?m Kendimle bile konu?mad?m Ben bunlar? kimseye anlatmad?m Bir tek sen duy diye, Sen bil diye, Sen anla diye… Sor beni, bul…

Senin gibisi bir daha gelmez Temennim gelmesin de zaten Ben daha önce hiç sevilmemi?im Bunu seninle ö?rendim ?ahsen Tercümesi yok tecrübesi yok Yeniyim ben daha buralarda Bildi?imi de unutturuyor Kokun esince rüzgarla Ellerinden öper art?k seninim Saç?m yüzüm gel git akl?mla Her ?eyimle i?te anlayaca??n Nas?lsa bildi?ini okur ya hayat Bizde öyle i?te ak???na b?rak…

Susmak, bazen sevdi?inin kalbini k?rmakt?r.. Susmak, bazen seni sevmiyorum demektir. Susmak, bazen can?ndan canan?n gitti?i bilmemektir. Susmak, asl?nda veda de?il…Elvedad?r.. Susmak..Sevdi?inin kalbinden kopup kaçmakt?r.. Vedalar?n en kötüsü, sessizili?in sonu.. Hayat?n bitmeyen serab?.. Dü?lerin en hülyal? yan?… Sevdi?imin dili yerine gözlerinin konu?mas?.. Ömür çilem…En büyük isyan?m… Sen de gittin ya!!!!!!!!! Ben kime ?imdi can diyece?im… A?k?m…