Patiklinin Kaleminden

  Lâ tahzen… Üzülme!Üzülebiliyorsan bir kalbin var demektir. Kalpsizler üzül(e)mezler ki. Ne mutlu sana ki, üzülebiliyorsun. Dokunan var demek ki kalbine. Ya dokunulmasayd? kalbine. Ya hüznün gönül topra??n? karmas?na izin verilmeseydi. Demek ki gözden ç?kar?lmad?n. Demek ki sen hâlâ bir umut tarlas?s?n. Üzülme! Üzülüyorsan, Biri var ki c?l?z varl???n? dü?tü?ü çamurdan kald?rmak istiyor. Onun için dokunuyor kalbine. K?ymetini bil ki, üzmeye de?er görüyor seni. Hüzünlerin kalbinin topra??n? allak bullak ediyorsa, sen ekilmeye lay?k bir topraks?n demektir. Kayg?lar?n vuru?uyla tuz buz oluyorsa ta? kat?l???nda büyüttü?ün güvencelerin, yar?lan gö?süne umut fidanlar? dikiliyor demektir. Üzülme! Yüzün yerde geziyorsan, ellerin boynuna sar?l? ise, içini ?s?tacak haberlerin mürekkebi daml?yor olmal? ömrünün defterine. Kar ya??yorsa güvendi?in…

Tohumunu ekemedi?im, filizlendiremedi?im Bir dostlu?a do?dum Güne?ini do?duramad???m, ya?murunu ya?d?ramad???m Bir sevgiye açt?m gözümü O vard? hep olacakt?… Beyaz bir perdenin ard?nda, tam bir muamma Tan?mad???m bilmedi?im bir dost… Ötelerden,uzaklardan.. Kalbim dirildi bu evrelerde… Vicdan?m?n ayd?nl???nda ya?ad?m erdemi Bir çiçe?i koklad?m, bir kelebe?e gülümsedim Ku? sürülerinin kanat seslerinden bir senfoni dinledim Yüre?imde ki kötü ses susmay? ö?rendi… al?nt?..

    Senli sabahlar?n ?afa??nda bulmak istiyorum umudu K?r çiçe?ine dü?en çi? tanesinde sevmek istiyorum seni, Uçan ku?un kanat ç?rp???nda a??k olmak sana, Ölene dek ya?amak seni umars?zca… Sevmek seni sallanan kuru yapraklar?n aras?nda, Karanl???n zifirinde beliren ???k gibi Kirpiklerinin ard?nda hapsolup, can olmak can?nla, Esen yelle birlikte savrulmak gönlünün yamac?na. Seni ya?amak ya?an ya?murun mahmurlu?unda Bir k?v?lc?m gibi belirmek hayat?nda. Kalbinin kap?lar?nda kilitli kal?p, m?hlanmak ebediyetine.. Yudum yudum içmek seni, bulunmaz p?narlar?n suyu gibi… Bir çocu?un ürkek bak???nda bulmak gülü?ünü, Sevip de b?rakamamak seni yaln?zl???n kollar?na. Yüre?indeki k?p?rt? olup, akmak tüm damarlar?nda, Seninle var olup, seninle yok olmak, Son olmak… Ela Melek

  Gecenin Bu saatinde y?ld?zs?z gökyüzüne yar?m ay, Benim pay?ma Dü?en son yaprakta sevmiyormu? oldu.. Karanl?k dünyam?n y?ld?z? korkma benden…

Ezberindeki talihsiz kader Bunu sana ben, bir ak?am?n ya?muru esir ald??? penceremin bu?usunda resimledi?im ad?n? seyrederken yaz?yorum. Gözlerimin içinden geçen, ama söylendikçe eskiyen, bir ?ark?n?n nakarat?ndan susarak yaz?yorum. Zil zurna bir oda ve litreler dolusu ?arap üzeri ?iir; yar?s?n?n tükenmi? oldu?una bakma, yaralanarak yazmaya al??k?n?m ben, hele de beni okuyan sensen, bak; daha uzun bir ömür var önümüzde demek kar etmiyor.. Her gün, biraz daha azalan, parça pinçik edilmi? bir ya?am?n k?y?s?nday?m ben., Ha dü?tüm ha dü?ece?im vaktim az. Ama yine de gidene kadar okuyaca??n en son yazan ben olmal?y?m… Ama diyorum ya; bu yaz?y? sana ben, bir zihin felcinin e?i?inden yaz?yorum. Burada düzen arama. Dinle, s?n?r?n hangi yakas?ndas?n bilemedim…