Patiklinin Kaleminden

Ölmeyince unutulmuyor gözlerin

Osmanl?’n?n büyük cihan padi?ah? Kanuni Sultan Süleyman’?n  ve büyük a?k’? Hürrem Sultan’?n bir k?z çocu?u gelir Dünya’ ya .  Efsane bir ask’?n meyvesidir bu çocuk ve bu yüzden  belki efsane a?klar?n en temeline , en masals? olan?na ithafen ismi Mihrimah konulur ( Mihr-ü Mah Farsça da Güne? ve Ay demektir).  Zaman h?zla geçmi? Mihrimah Sultan büyümü? 17 ya??na gelmi?tir ki, o zamanlar için evlendirilmesi uygun olan bir ya?tad?r. ?ki talibi olur ,biri Diyarbak?r valisi Rüstem Pa?a d?r,di?eri ise saray’?n ba? mimar? Mimar Sinan… .  Padi?ah biricik k?z?n? Rüstem pa?a ile evlendirir , Sinan evlidir ve 50 ya??ndad?r ama bilinen odur ki Mihrimah Sultan’a deliler gibi a??kt?r…..  Mimar Sinan o derece…

Do?um Günü

Ben ne zaman yaln?z kald?m, bilmiyorum ne tuhaf, vaktim olmazd? yaln?zl??? bunca bilirken kendimi hiç yaln?z sanmazd?m çevremde hep birileri vard?, ben hep birilerinin yan?ndayd?m günler belirsiz bir gelecek için neredeyse kendili?inden haz?rlan?rd? aram?zda habersiz gidip gelen gündelik arma?anlarla kendi kendini ta??yan bir ?rma??n ak?nt?s?nda hayat bizi kendi sahillerimize ula?t?r?rd? baz? evlerden ta??n?rd?k, baz? insanlar girip ç?kard? hayat?m?za baz? mektuplar al?rd?k, baz? sözler, çiçek selamlar? sonralar? baz? tan?d?klar?m?z?n ölümleriyle de kar??la?t?k elde olmayan nedenle sudaki halkalar gibi geni?leyen küçük al?nganl?klardan büyük darg?nl?klara vazgeçi?ler, unutu?lar, kay?plar birbirimizi çok sevdik hep y?llarla azala azala ?imdi ne zaman yaln?z kald???m? dü?ünsem, yaln?z olmad???m? kan?tlamak istiyorum kendime eskiden iki albüme s??d?rd???m hayat?m, ?imdi s??m?yor…

Sen Bana Geç Kalm??t?n Çok iyi hat?rl?yorum seni buldu?um zaman? Bayraml?klar?na bakan masum bir k?z çocu?u gibi bakt?m sana Yeni bir oyunca??n? seven küçük bey gibi sevdim… Öyle de?i?ilmez e?i benzeri bulunmaz tektin ki benim için Bazen seni kendimle bile payla?am?yordum… Bazen sensizlik a??r geliyordu yaln?zl???ma Sensizli?imde senin sevgini ta??yam?yor saatlerce a?l?yordum… H?çk?r?klar?m?n dört duvar aras?ndaki yank?s?n? dinliyordum sonra ??te bak dönüp dönüp bana geliyordun Ben yine her?eyi bo?verip seni seviyordum… Hayat?m?n en büyük f?rsat?yd?n can?md?n benim ?çimi ?s?tan güne?im geceleri üzerime konup beni sar?p sarmalayan y?ld?z?md?n.. Sen benim vazgeçilmezim hiç bulunmaz?md?n.. ?imdiyse gerçekten bulunmaz?m oldun… Sen bana geç kalm??t?n ama anlayamam??t?m… Üzerine büyük gelen elbisesini yinede ’Banane benim!’ diye…