Her ?ey biliyor her ?ey,sen biliyor musun bakal?m ?

sevgilim, bir günün ortas? ?imdi
ta??tlar h?zla gelip geçiyor, her yer kalabal?k,
ben seni dü?ünüyorum bir bodrum kahvesinde
uzat bana, uzat ellerini
izinli askerler görüyorum, k?r?tarak yürüyen i?çi k?zlar
istanbul her günkü ya?ant?s? içinde, u?ultulu,
güvercinler güne?ten bir sessizli?i biriktiriyor.

ben seni dü?ünüyorum, seni
hani t?pk? o ilk günlerdeki gibi
“kalbim” diyorum, kalbim
daha dün tezgâhtan ç?km?? bir su sayac? gibi
a?k? an?lar besliyor, dü?ler kadar
bu yüzden diyorum ki “a?k, eskidikçe a?kt?r”
sevgi, eskidikçe sevgi.

günümüz ekme?imiz, türkümüz
çolu?umuz çocu?umuz
binalar yan yana yükselip gidiyor
vapurlar?n a?z? köpük içinde
uzaklarda ne kap?lar aç?l?yor
trenin biri bir istasyona var?yor
oradan ç?k?yor biri.

her ?ey biliyor, her ?ey
sen biliyor musun bakal?m
seni nice sevdi?imi?
üstüne titredi?imi?

geldi?imi?
gitti?imi?

hadi!

Cemal Süreya