Turuncu Bal?k..

carpe-mortem:

F?s?lt?yla “neden sevdiklerimizi zarars?z hale getirmeye çal???r?z kendimize?” diyor gecenin saat ikisiydi ve bana,

“Pantolon giymi? bir bulut olsayd?n ya” diyor.

“Masmavi.”

Bulutlar mavi olmazd? ki. Beyazd?r bulutlar. Bazen gri.
Bazen siyah. Ama mavi de?il.

“Hay?r. Sen mavi bir bulut ol” diyor “Ne kaybederdin?”

Ya da erkek olmasayd?n
Ya da ne bileyim i?te. Bir lunapark olsayd?n.

“Yine sever miydin beni?” diyorum. “Sahipsiz bir mezar olsayd?m… Simsiyah duvar olsayd?m.”

Deme öyle.
Mezar falan deme öyle.
Bulut ol en iyisi.

“Kocaman bir k?z çocu?usun. Büyümemi?sin.”

Belki bulutlar?m? çalm??lard?r? Olamaz m? ya?

“Olabilir. Ben de senin çal?nan bulutun muyum?”
Diyorum. “Mavi.”

Evet belki.
Senin de oyuncaklar?n? k?rmam??lar m?yd??
Kom?u çocuklar? veya abin veya ablan veya bir nakliyatç?.
Üstüne bas?lmam?? m?yd? mesela bir oyuncak kamyonunun?

“Evet hat?rl?yorum. Benim de k?r?lan oyuncaklar?m vard?.”

Daha onlar tamir edilmedi ki?
Daha benim k?r?lan oyuncaklar?m bile tamir edilmedi ki?

“Sevgilim. Büyü art?k”

Büyüyemem.
Bulutlar?m geri dönecek mi büyüyünce?
Mavi bir bulut ol.
Pantolon giymi?. Bazen de ç?plak.
Ama zarar verme bana.
Ac?tma can?m? hiç.

“Peki ya bulutlar nereye gider?”

Bilmem.
Güzeldir gittikleri yerler. Ormanlara giderler.
A?açlar onlar? görünce sevinirler yapraklar?yla alk?? tutarlar.

“Çöllere giderim ya da”

Evet.
Çöllere gidersin ya da.
Seni orda hemen ayirt ederler çünkü…

“Ben maviyim”
Sen mavisin.

Seni i?te o zaman k?skanmam.
Kimsenin olamazs?n ki o zaman.
Benim de olamazs?n tamam ama kimsenin olamazs?n tamam m??

“Peki ya k?r?lan bir oyunca??n? al?p getirsem ve…
Desem ki;
Sevgilim,
Çocukken oyuncaklar?n? k?rd?klar?ndan beri o incecik kollar?nla dünyaya kar?? savunma halindesin.
Minik yumruklar?n? s?k?yor, ilk bulu?malara korkarak gidiyor. Çantanda biber gaz?, yüre?inde çarp?nt?, ba??nda ba? a?r?s?…
Yeri doldurulamaz bir yaln?zl?k içindesin.
Ama i?te ben tüm oyuncaklar?n? getirdim sana.
K?r?lan tüm oyuncaklar?n?…
Mavi bir bulut da olurum istersen.
Ne hissederdin?
Geçer miydi sanc?n?”

Sar?l?yor.
Ba??n? gö?süme koyup;

Belki bendim k?ran oyuncaklar?m?.
Nerden biliyorsun karanl?k olan?n ben olmad???m??
Büyümemi? bir çocuk olsam.
Ama kötü bir çocuk.

“Sen kötü olamazs?n be çocuk.
Sen oyuncaklar?n? k?rsan
Oturur ba?lar?nda a?lard?n, k?r?lm?? kolu yerine takmaya çal???rd?n”

Ah.
Hakl?s?n.
Hakl?s?n mavi bulut.
Ben k?rm??t?m oyuncaklar?m?.
Anneme babama k?zm??t?m.
Sonra da oturup a?lam??t?m saatlerce.
Bana yenilerini almad?lar.
Cezaland?rd?lar.

Seni k?rmaktan bunca korkmam belli bundand?r.

“Ben senin oyuncaklar?n m? oluyorum ?imdi?”

Haha.
Saçmalama basite indirgeme.
Ama evet. Galiba.

Sen benim tüm k?rd?klar?ms?n.
Üzerine bast?g?m kurba?a,
Radyoda kaç?rd???m ?ark?.
Susuzluktan kuruyan menek?emsin.
Sen benim tüm yitirdiklerimsin.
Tüm incittiklerimsin.
Tüm kaybettiklerimsin.

E?er beni seversen, kendimi affedece?im.
Çünkü beni seviyorsan, demek ki,
Iyi bir insan olabiliyorum.
Kefaretimsin
Kefaletimsin.
Ah bu da benim püriten ahlak?m. I?te ne yapars?n.

Sevgilim;
Sen dememi? miydin af bekliyor tüm insanlar i?te bütün bu sokaklar? dolduranlar camileri havralari sinagoglar? kiliseleri…
Herkes affedilmek için sevgi dilenmiyor mu?
Bak i?te bunlara dememi? miydin?
Beni de sen seversen,
Oysa; bana zarar vermeden, mavi bir bulut gibi.

O zaman,
Affedebilece?im kendimi.
Belki güzelim,
Belki iyi birisiyim.
Carpe seviyor çünkü beni.

Bir hatayd?, geçti gitti.
Art?k mutlu olmak istiyorum.

Demeyecek miyim?

Carpe
?stanbul